Yürek yakan sehid haberleri gelmeye basladiginda minik bebegimi kucagimda susturmaya calisiyordum. Bütün gecemi onunla ugrasarak gecirmistim. Cok ama cok yorgundum...
Bir an durup düsündüm:
Evladinin aci haberini alan bir anne buna nasil dayanacakti?
O anne yavrusunu benim su an bebegimi binbir emek vererek büyüttügüm gibi büyütmüstü.
O anne yavrusunu göz bebeginden bile sakinmisti.
O anne kinali kuzusuyla yasadigi hayati film seridi gibi ilk anindan itibaren baslayarak sonuna dek binlerce kez izleyecekti.
Her izlediginde yüregine daha büyük sancilar saplanacakti.
O annenin yüregine kor düsmüstü.
O anneyi anladim, yüregime ayni korun düsebilecegini kavrayarak.
O annenin ici gibi yandi yüregim...
Hayati boyunca aglamasin diye canini feda eden o anne, simdi en degerli varligini kaybettigi icin yavrusunun yillardir aglamayipta biriktirdigi göz yaslarini akitmaktaydi gözlerinden... malesef...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder