Anneanne ile Neseli bir Lunapark Gezisi

Bir cok gezimizde oldugu gibi annecigimi yanimiza alarak yavrularimla güzel bir lunapark keyfi gecirdik.

Onlari eglendirmekten cok hoslaniyorum.

Eglenirken nasilda kendilerini unutuyorlar.

Lunapark veya noel carsilarina gidince en sevdigim ve hemen bir külah aldigim ilk sey kavrulmus karamelli bademlerdir. Mmmmmhhhh onlar ne leziz seyler öyle.

Böyle bir tezgahtan tabiki bos cikamiyor insan.

Yavrucuklarimin da ilk istedikleri tabiki pamuk seker oluyor, bir cok cocukta oldugu gibi.

Cocuklar günün tadini cikarirken canim annemle cay esliginde sohbet ettik bol bol.

Bir sürü eglence aletlerinin zevkini cikardiktan sonra tutturdular bununla da bir tur dönelim diye. Önce biraz tereddüt ettim, acaba korkarlar mi dedim. Özellike Sumeyra kizimin yasi daha kücük, cesaret edemez belki dedim. Ama hic umurlarinda bile olmadi  korku falan. Bindiler, döndüler, indiler. "Anne bir kere daha binebilir miyiz?" diye de israr ettiler. Ah bu cocuklar.

En keyifli eglencelerden birisi de burasiydi. Sanirim bazi yerlerde sisme botla hizla düserken islandiklari icin cok heyecanlandilar, cok keyif aldilar. Bir de tam bir noktada otomatik fotograf cekiyorlar, sanirim orasi icin poz vermekte yavrularima cazib gelmis olmali.

Uzun ve güzel bir günün ardindan bubble tea denen (benim hic sevmedigim) garip ve ne hikmetse cok moda icecekle onlari eve gitmeye zor ikna ettim diyebilirim.

Cocuk olmak böyle birsey; oynamaya doyamamak. Ayakta uyusalar bile hala kudurma pesinde olmak... :)