Kizimin Elinden Donuts

Sumeyra yavrumun mutfak meraki takdire sayan. Kendi basina bulup yazdigi donuts tarifini uygulayalim diye bana bayagi bir dil döktü. Tarifini aldim okudum, bayildim. Biraz yanlis cocuk dilinde yazilmis bir almanca ile donuts tarifi. Bu cocuk lisani onun tarifini daha da sevimli hale getirdi. 

Israrlar sonuc verdi ve bir gün bu tarifi uygulamaya basladik. Yavrum donuts´i cok sever ve her daim disari ciktigimizda mutlaka bir donuts saticisindan aldirmak ister. Bu sefer ise kendisi evde deneyecek ne büyük nimet. 

Sumeyra: "Anne bak eger evde donuts yapabilirsem o zaman disardan almana gerek kalmayacak artik. Hem de böylelikle her seferinde bunun icin para harcamana gerek kalmaz!"  

Vanilyali ve kakaolu donutslari deneyerek halkali cöreklerimizi firina sürdük nihayet.

Firini beklerken cocuklarin en cok sevdigi sey nedir desem, biliyorum bir cok insan ayni cevabi verir: Kabin dibini siyirmak, firindakilerin bir an önce pismesini izlemek ve bu arada anneye milyon tane firinda kabaranlar hakkinda fizik sorulari sormak... :)

Yeterince pisen donutslari heyecanla cikarinca geriye onlari süslemek kaliyor.

Artik Sumeyra´min fantazisine teslim edilmis donutslar son olarak süslendi püslendi, bu hale geldi.

Geri kalan kullanmadigimiz hamurumuzu da israf olmamasi icin baska sekilde degerlendirmeyi düsündük. Güzel bir muhallebi hazirladik ve büyük yumaklar halinde pisirdigimiz cöregimizin icine muhallebimizi yaydik.

Cöregimizin üzerine de biraz recel gezdirdik derken ortaya leziz ve degisik bir tad cikti. 

Kizimla her zamanki gibi cok güzel vakit gecirdik. Gerci bu arada mutfak biraz batti, anneye bayagi bir cok is cikti ama bir yandan minik Elif´imin bizi izlemesi ve diger yandan Sumeyra´min bu güzel ricasi her seye ragmen mutluluk verdi bize.