Yine uzun bir zamandan sonra merhaba...
Bugün yazmak geldi icimden, ne zamandir ihmal ediyordum blogumu, erteliyordum aklimdakileri birer birer...
Kücük Elif´imin hizla büyümesi etkiledi beni. Kocaman kiz oldu artik ve ben yavrularimin hayatina dair bir cok notu kaydetmiyordum artik. Evet büyüdü bebegim, kendi kendine bir sürü isini hallediyor. Bir cok yerde bana ihtiyac duymuyor artik...
Ya Sumeyra`m... O da kücük bir genc kiz gibi benim icin... Büyük abla, arkadasim, evde sözü gecen bir birey...
Hafta sonlari onun camiye gidisini izliyorum hayranlikla. Daha dün kendi cocuklugumu animsiyorum. Kizimda gecmisimi görüyorum. Su yabanci diyarlarda okulun haricinde bizi biz yapan degerleri unutmamak, yasatmak icin verdigimiz mücadeleleri animsiyorum. Artik Sumeyra yavrum benden bayragi devralmis gibi...
Sumeyra ile hayati o kadar cok paylasmaya basladim ki onunla davetlere katilacak ve keyif alacak kadar. Anne kiz paylasacak o kadar cok seyimiz varki. Elbette bu duygular, bu paylasimlar onunla hemcins oldugumuzdan kaynaklaniyor. Tipki benim anneme duydugum muhabbet gibi. Annem benim hayatta en güzel arkadasim, en iyi dostum. Ben de kizlarima öyle bir anne olmaliyim.
Kizlarla ugras bulmakta hic zor degil hani. Sac, bas, toka, elbise, alisveris, kizlar günü... En miniginden en büyügüne müthis zevk aldigim, ugrasmaktan hic bikmadigim yavrularim onlar.
Iki cennet kokulu melegimin yanisira yakisikli, saygili ve cok degerli bir delikanli annesi oldugum icin de cok sansliyim. Kizlarimla her ne kadar kadin olmanin verdigi duygularla kendimi yakin hissediyorsam oglumda da kendimi güvende ve rahat hissediyorum. O benim sag kolum, evimin kücük erkegi, arkadasim, askim, sirtimi dayadigim dag, kara yagizim...
Rabbime bu güzellikleri hayatima kattigi icin binlerce kez sükrediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder